Proloog Ik juich mezelf toe! Ik ben trots op mezelf. Ik mag de zelf-liefde die ik sinds juni voel ook in mijn blog opnemen. Ik geef mezelf echt een schouderklopje omdat ik mezelf blijf evalueren en blijf evolueren. Fuck the mensen die me niet zien zoals ik mezelf zie. Ze hoeven me niet te aanvaardenMeer lezen over “Dagboek traumaverwerking: trial 6”
Categorie archief: parentificatie
Dagboek traumaverwerking: trial 5
Proloog Somatic Experience (SE) is, voor mij, echt de ideale manier om meer zicht te krijgen op dat waar ik nooit eerder aandacht aan besteedde. De meerderheid van de mensheid leeft zo snel in de dagelijkse ratrace waardoor ze niet (tijdig) luisteren naar hun lichaam. Dit lichaam vertelt thans zoveel en als je vertraagt kanMeer lezen over “Dagboek traumaverwerking: trial 5”
Dagboek traumaverwerking: trial 4
Proloog Ik blijf nog steeds overtuigd van het feit dat trauma therapie op 2 professionele manieren moet aangepakt worden: top down (brein) en bottom up (lichaam). Niet enkel oorzaak – gevolg (brein) is belangrijk zodat je kan plaatsen waar het allemaal vandaan komt. Eveneens enkel het gevolg (opgeslagen in het lichaam van het moment datMeer lezen over “Dagboek traumaverwerking: trial 4”
Co – dependentie: je bent het niet, je doet het
Wat is het vervelend als je jezelf bijna continu aan de kant zet. Nog vervelender is dat je dit vanuit een instinctieve reactie doet en je er bijna geen controle over hebt. Maar waar kom dit dan vandaan? Nog belangrijker: kan je hieraan iets doen? JA! Ik bespreek de term co-dependentie op de volgende manier:Meer lezen over “Co – dependentie: je bent het niet, je doet het”
Dagboek traumaverwerking: trial 3
Proloog Het is vreemd. Zo vreemd. Alle praatsessies die teruggaan naar oorzaak-gevolg en de ratio (top down) zijn zeker nuttig waar je een voldaan gevoel aan kunt overhouden om eindelijk te weten waar alles vandaan komt. Cognitieve therapiesessies alleen zijn volgens mijn ervaring niet voldoende, ook al heb ik nog weinig ervaring met andere praktischeMeer lezen over “Dagboek traumaverwerking: trial 3”
Dagboek traumaverwerking: trial 2
Proloog Het is een turbulente tijd. Een tijd waarop ik nog scherper sta dan anders. Redelijk veel psycho-educatie en redelijk wat verwerking van rationele inzichten over trauma’s en zijn effecten. Bovendien zindert die familieopstelling nog wat na. Niet in een negatieve zin. Helemaal niet. Ik kan zelfs zeggen dat mijn wekelijkse bezoekjes bij mijn moederMeer lezen over “Dagboek traumaverwerking: trial 2”
Dagboek traumaverwerking: trial 1
Ik heb mijn reis naar heling aangevat. Het is belangrijk dat ik niet teveel hooi op mijn vork neem, want dat heb ik zeker gemerkt na mijn eerste familieopstelling vorige week zaterdag. Eigenlijk goed dat ik intuïtief een spreiding hebt gemaakt van de nieuwe therapieën om geen overload aan prikkels te krijgen. Ik schrijf dezeMeer lezen over “Dagboek traumaverwerking: trial 1”
Dagboek: proloog traumaverwerking
Disclaimer Allereerst zou ik willen starten met je te verzekeren dat ik weet dat anderen (waaronder jij) een geheel andere nood aan begeleiding kunnen hebben. Mijn verhaal of reis hoeft die van jou niet te zijn. Iedereen luistert het beste naar haar of zijn buikgevoel na voldoende onderzoek te hebben gepleegd. Bovendien doet deze blogpostMeer lezen over “Dagboek: proloog traumaverwerking”
Tussendoortje: filmbespreking
“Because I said so” een film uit 2007 met Mandy Moore en Diane Keaton. Komedie, romantiek | 1u42 Al is het misschien een chickflick en een beetje cheesy. Het is heelaas een schoolvoorbeeld van één van mijn trauma’s: destructieve parentificatie. Een grappige film en het sentiment rond de romantiek was mooi. Ik werd echter veelMeer lezen over “Tussendoortje: filmbespreking”
Tijd om te evalueren
Mijn kickstart tot groei Jullie kennen mijn pogingen tot groei of heling pas sinds deze blog. Thans was er ver daarvoor al een kickstart. Zoals je al eerder las in mijn praktijkverhalen was mijn eerste openbaring op mijn 25ste levensjaar. Als je goed nadenkt begon de groei in feite al vanaf de eerste ‘overleving’: naMeer lezen over “Tijd om te evalueren”
#3.3. AP versus parentificatie
Voor wie mijn vorige blogposts nog niet (volledig) heeft gelezen. Parentificatie kan kort omgeschreven worden als onevenwichtige, non-responsieve en ongepaste zorg. Dit kan o.a. inhouden dat je als kind te snel volwassen moest worden, verwaarloosd werd, genegeerd/ontkend, mishandeld, gemanipuleerd en waarbij ze onrealistische verwachtingen hadden van je als kind zoals perfectionisme waarbij de eigen wensenMeer lezen over “#3.3. AP versus parentificatie”
#3.1. De essentie van AP*: de bouwstenen
* AP: attachment parenting ofwel bewust/natuurlijk ouderschap Ik wil eerst even stilstaan bij ouderschap in het algemeen. Ik wil in deze of de volgende blogposts geen enkele opvoedvisie in hokjes plaatsen. Allerminst wil ik er een label op plakken van goed of slecht. Mijn bedoeling is om jullie mee te nemen in mijn zoektocht enMeer lezen over “#3.1. De essentie van AP*: de bouwstenen”
#3 AP: Opvoeden met verbinding
Ik heb in mijn vorige blogpost ‘hoe doorbreek ik de roulerende rekening‘ mijn keuze voor mijn opvoedingsstijl al eens aangestipt: natuurlijk/bewust ouderschap (AP in de verdere blogposts). Het kiezen voor de ene of andere opvoedvisie maakt je niet beter of slechter als moeder. Ik hoop en ga er zelfs altijd vanuit dat de meerderheid vanMeer lezen over “#3 AP: Opvoeden met verbinding”
#2.4. Hoe doorbreek ik de roulerende rekening
Hoe maak je jezelf los van de familiesystemen die ongetwijfeld in elke familie voorkomen, maar niet steeds zo destructief zijn. Eerst zullen we kijken hoe deze rekeningen tot stand komen. Achtergrondinformatie Wat mensen aan leed in hun leven hebben meegemaakt, willen ze hun eigen kinderen besparen. Maar in de praktijk gebeurt het nogal eens datMeer lezen over “#2.4. Hoe doorbreek ik de roulerende rekening”
#2.3 Hoe werd ik geparentificeerd: enkele stromingen
Achtergrondinformatie Vandaag gaat het over de soorten ongepaste zorg en de gevolgen die het kind kan ervaren als deze ongepaste zorg te onevenwichtig is en een lange tijd aanhoudt. Mijn bron deze keer is een coach die ‘parentificatie’ enorm helder krijgt uitgelegd: https://www.coach-therapie.nl/parentificatie en http://www.aan-de-basis.nl/ Er worden binnen het parentificatieproces 2 hoofdrichtingen onderscheiden. 1: HetMeer lezen over “#2.3 Hoe werd ik geparentificeerd: enkele stromingen”
Een tussendoortje: groepsdynamieken
Wie herkent de soms hypocriete en oppervlakkige contacten binnen bepaalde groepsdynamieken? Niet alle groepen hebben deze kenmerken uiteraard. Jammer genoeg wel veel te veel. Ik wel heb een andere filter om naar deze groepsdynamieken te kijken en deze te ontleden. Ik voel me niet goed in (grote) groepen die zich vaak lenen tot een soortMeer lezen over “Een tussendoortje: groepsdynamieken”
#2.2 Waarom werd ik geparentificeerd?
Ik wil enkele begrippen uitlichten om meer begrip te creëren voor de ‘plegers’. Begrijp me zeker niet verkeerd. Begrip is geen synoniem voor goedkeuring. Maar begrip opent wel deuren om een knop te vinden om je vastgeroest denkpatroon over de schuldvraag om te draaien. Enkel zo kan je, binnen een veilige omgeving, helen. De begrippenMeer lezen over “#2.2 Waarom werd ik geparentificeerd?”
#2.1. Gepaste zorg versus ongepaste zorg: balans van geven en nemen
Achtergrondinformatie Nagy’s werk: grondlegger contextuele theorie Nagy’s werk staat bekend onder de naam “contextuele therapie”. Eén van de centrale ideeën hierin is de onvoorwaardelijke loyaliteit tussen ouders en kinderen. Kinderen krijgen van hun ouders het leven, daardoor zijn ze onlosmakelijk met elkaar verbonden. Bij het oneindig groot cadeau van het leven voelt elke mens namelijkMeer lezen over “#2.1. Gepaste zorg versus ongepaste zorg: balans van geven en nemen”
#2 Parentificatie: je ouders op je schouders
Achtergrondinformatie Parentificatie is een begrip dat werd geïntroduceerd door Boszormenyi-Nagy. Volgens deze pionier van de contextuele therapie gaat het bij parentificatie om gezinsomstandigheden waarbij het kind verantwoordelijk wordt (gemaakt) voor het ouderlijk welbevinden. Het kind wordt (en/of voelt zich) geroepen oneigenlijke zorgen op zich te nemen. Het kan zich ook iets aanmatigen. Zo wordt hetMeer lezen over “#2 Parentificatie: je ouders op je schouders”
How to survive in life 